شب یلدا

 

همه عالم به فدای قد رعنای تو شد

ماه هرشب خجل از چهره ی زیبای تو شد

 

نه فقط من بشدم عاشق و دلبسته تو

آسمان هم مثل من واله و شیدای تو شد

 

هرکسی کو گذرش بر سر کوی تو فتاد

سروپا چشم شد و محو تماشای تو شد

 

چون بدیدم رخ زیبای تو را اول بار

دلم عاشق بشد و غرق تمنای تو شد

 

دوش از دوری تو شکوه به حافظ بردم

همه فکر و خیالم شب یلدای تو شد

 

گل تویی باغ تویی مهر تویی ماه تویی

دل بیچاره ی من عاشق سیمای تو شد

 

نام تو در خاطر و شعر سیاوش چو نشست

تا قیامت روح و جانم مهد و ماوای تو شد