باد خزان

گل من خار نشو بی دل وجان خواهی شد

تهی از مهر و وفا ناله کنان خواهی شد

 

تکیه بر باد نکن نقش بر این آب نزن

خانه ویرانه مکن آب روان خواهی شد

 

 یار و غمخوار بدی همره عیار بدی

مهر اگر رفت ز دل یار بدان خواهی شد

 

 دیده از خشم بشوی و ره میخانه بپوی

کینه از سینه رود مأمن جان خواهی شد

 

 یاد ایام چه شد خاطره ی یار چه شد

یاد دیروز کنی عاشق آن خواهی شد

 

نفس باد صبا مشک فشان خواهدشد

گر به بیراهه روی باد خزان خواهی شد