۳۰
ارديبهشت
تقدیم به ناصر حجازی
"من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز به آبی
ولی با خفت و خاری، پی شبنم نمی گردم"
اگر چه تشنه و زارم به صحرای مصیبت ها
به دور خویش می گردم پی زمزم نمی گردم
به تنهایی و بی مهری من عادت می کنم اما
زبی عاری و بی رسمی ، پی همدم نمی گردم
اگر چه زخمی ام کردی به تیر عشق جانسوزت
به درد و زخم خو کردم، پی مرهم نمی گردم
در این تاریکی مطلق، به نفسم اتکا کردم
ز دیو و دد نمی ترسم، پی آدم نمی گردم
اگر فتح دل سنگت هزار و هفت خان دارد
به جنگ دیو چون رفتم پی رستم نمی گردم
به یار بی وفا گفتم ، غم عشق تو شیرین است
برای جلب دلسوزی پی ماتم نمی گردم
